Kochance...
Wiersz dedykuje uczestnikom spotkania z poezja w Lodzi
Sercem dzisiaj jestem z Wami,
Tam daleko w kraju - w Lodzi.
Wszyscy jednako Ja kochamy,
Te - co serca nasze slodzi...
Co niesie marzenie wysoko,
Przyspiesza serc naszych bicie,
Wznosi nas ku oblokom,
Marzymy o niej - skrycie.
Jest nasza miloscia stala,
Jest cudowna kochanka.
Rozkoszy duszy niemala,
Zyciowa wybranka.
Holdy do Niej wznosimy,
Stawiamy na Piedestale.
Noca do serca tulimy
I kochamy... dalej.
Dzisiaj tanczyc z Nia chcemy
Oberka skocznego...
Poruszyc Swiat niemy,
Wyrwac ze snu mocnego.
Niech nam dzisiaj tanczy wesolo,
Niech nam slowem gra...
Niech piesn zycia zabrzmi wokolo
Pokoj i milosc - niech nam da.
Bo nasza poezja unosi sie ponad wszystko, co przemija...Bedzie zawsze cudowna kochanka, stale zywa, stale piekna.
australijka
Komentarze (4)
Poezja jest ponad wszystko ,ponad podzialy,to ona
potrafi nas wzruszyc do łez albo wyciszyc emocje
bardzo ładny wiersz napisany sercem.dziekuje Ci
Jakie to miłe, że wiersz Twój sławi poezję, która
powinna nieść przesłanie, cieszyć ludzi swym pięknem,
innym spojrzeniem na życie.. Po tym wszystkim, co
tutaj przeżyliśmy, jest w Twoim wierszu promyczek
nadziei.
Jak pochlebnie wyrażasz sie o poezji.Tak to piekna
karta, doznań zmysłowych.A do tego przyjaciele z tej
,,branży''- mogą mieć w życiu estety nieposlednie
znacze nie.Zgrabny wiersz.
Myslę że masz na uwadze poezję i dla niej piszesz ten
hymn pochwalny. Jeśli tak to masz racje, pisanie
wyrywa człowieka ze szponów samotności a nawet
rozpaczy. Jakie to wspaniałe mieć za kochanka poezje .
Nie zdradzi nie jest obojętna a potrafi być bardzo
czuła i nami
ętna. Brawo za wiersz .