Kochanek część dziesiąta

Ostatni dzień pobytu w urokliwym pełnym
niezapomnianych dni i nocy miejscu

w zadumie patrzyła na chwiejące się drzewa
i płatki róż które wiatr gonił po tarasie
liście zmieniały barwę
klon okrył się purpurowym szalem

metalowe niebo pokryły chmury
poganiane wiatrem przesuwały się
przez moment pokazała się plama
jasnoniebieskiego nieba
niczym nikła obietnica nadziei

gdy przyszedł do jej pokoju była naga
jego ramiona dla niej były całym światem
przytulił ją do siebie czując ciepło jej ciała
smak ust delikatność skóry
poczuł płomień białego światła
krew uderzyła do głowy przynosząc nowe
nieporównywalne z niczym upojenie

idąc do niej wierzył że znajdzie odpowiednie słowa
by wyjaśnić dlaczego nie powinni się spotykać
ale teraz był porażony własnym tchórzostwem
namiętność wyostrzyła mu rysy
a pożądanie coś z rozpaczy

czuła bicie jego serca
był wprost brutalny jakby chciał by zapamiętała
go na zawsze
by to ulotne zaspokojenie nie było
tylko wspomnieniem kiedy zostanie sama
z ciężkim ciałem i złamanym sercem

oddawała mu się z taką miłością
aż czuł ukłucia w sercu
kochali się aż do świtu a potem leżeli czując
ostatnie fale rozkoszy

za oknem niebo przybrało barwę
bladej cytryny
łagodne światło obdarzało wszystko wokół
przyjemną poświatą
wstawał kolejny dzień

C.d.n

„Ludzka dusza to ciemny las „ – Knight Tangu.

Tessa50

autor

Tessa50

Napisany: 2018-06-08 Dodano: 2018-06-08 11:16:27

Ten wiersz przeczytano 1086 razy

Oddanych głosów: 47

Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie