Kochanek część siódma

Choć drzewa o lśniących liściach
pyszniły się jeszcze rozmaitymi
odcieniami zieleni nieuchronnie
zbliżała się jesień

pojawiły się już żołędziowe klipsy
kasztanowe broszki
jarzębinowe naszyjniki
wierzby zanurzone w rzece
słuchały spowiedzi odchodzącego lata

liczyła dni do kolejnego spotkania
w urokliwym miasteczku nad Wisłą
pełnym czarownych
ulic kafejek zabytków

tęskniła za nim całą sobą wiedząc
że będą to tylko ulotne chwile
w pieszczocie oddechu dotyku dłoni
okryte tęczą ich miłości

i choć nadzieja to jakby subtelny taniec
pomiędzy tym co było a tym
co jeszcze może się wydarzyć
wierzyła że serce o miłości zaśpiewa

jechała w październikowy poranek
na zieloności drzew płonęło bogactwo
słonecznego blasku
na niebie przesuwały się fioletowe
i niekształtne chmury
jak aksamitne poduszki w pokoju

w miejscu przeznaczenia
powitała ją Wisła iskrząca się
złocistym blaskiem słońca
wzgórza połyskujące złotem


entuzjastyczne spotkanie
tulił ją i całował a ona w ekstazie
mrużyła powieki
pocałunki co raz głębsze
a jej ciało miękkie i uległe

całował ramiona zanurzał rękę
w jedwabistych miękkich włosach
błądził w okolicach kobiecych krągłości
oddech miał ciepły i słodki

ona patrzyła mu w oczy
oświetlone delikatnym światłem
oczami pełnymi miłości i pożądania

zawładnął jej umysłem sercem
całym życiem
miała wrażenie że ich ciała goreją
spalone słońcem minionego lata

mając przy sobie jego ciało
które dawało jej rozkosz
czuła istną karuzelę zmysłów
dziki niezaspokojony apetyt
na kochanie się

w świetle księżyca mały pokój
zmienił się w zaczarowany ogród
po bladoniebieskiej ścianie
pląsały cienie igraszek miłosnych
C.d.n.

Tessa50

autor

Tessa50

Napisany: 2018-05-15 Dodano: 2018-05-17 11:59:02

Ten wiersz przeczytano 958 razy

Oddanych głosów: 45

Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie