Kochany Głupcze

Ku pamięci najwspanialszego byłego chłopaka i kolegi, który bawił, rozśmieszał i był mi Weną. Viktor to dla Ciebie

Niedługo...
Gdy spotkamy się w niebie-
a może to będzie między niebem a piekłem?-
porozmawiam sobie z Tobą
jak kobieta z mężczyzną-głupcem
Uderzę piorunem - może Bóg da mi tę władzę?-
abyś zrozumiał coś zrobił.
Czyż Bóg nie był niewdzięczny zabierając mi Ciebie?
A może zabrał bym zrozumieć mogła?
Lecz co? Czy nie to, że Cie nie ma i nie będzie?
A może jesteś ale tylko w sercu?
Jesteś bo nigdy nie wymarzę Cię z mej pamięci...

Jesteś mym bólem, moim cierpieniem
ono nigdy nie ustąpi.
Będzie palić aż i ja zniknę.
Choć płacz i jęk już nie pomogą
Choć wciąż mam nadzieję
Nie ma Cię już wśród nas...
Nigdy nie pojmę tego co się stało
Nigdy nie pozwolę Ci na zawsze odejść...
Mój ból i cierpienie
oraz Wena i ukojenie

Tak ciężko jest się pogodzić z tragiczną śmiercią bliskiej osoby. Zamyka nas... dusi... nie pozwala zapomnieć zrozumieć... boli.

autor

margot

Napisany: 2008-07-30 Dodano: 2008-07-30 16:36:35

Ten wiersz przeczytano 744 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Wolny Klimat Smutny Tematyka Śmierć

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie