O kogucie sklerotyku

Żył raz sobie kogut stary,
O porządek dbał na grzędzie
I na imię miał January.
O nim ten to wierszyk będzie.

Kogut ten był kiedyś chory,
Więc mu lekarz dał narkozę.
Gdy się zbudził, od tej pory,
Miał January już sklerozę.

Było z nim uciechy sporo,
Bo miał problem z zasypianiem,
Więc potrafił każdą porą
Budzić wszystkich swoim pianiem.

Ten January, leniuch stary,
Nie miał już nic do roboty,
Więc przesypiał przez dzień cały
I nie mógł spać w nocy potem.

-Kuku-ryku, kuku-ryku,
Budził pianiem swoim kury.
-Oj, ty stary sklerotyku,
Nauczymy cię kultury.

Stara kwoka nie wyspana,
Wciąż kurczęta swoje wodzi,
Ty się lenisz znów od rana,
Trochę pracy nie zaszkodzi.

Choć ochoty nie miał na nią,
W glosowaniu przeszedł wniosek:
January zostanie nianią,
Przedszkolanką kurek-niosek.

Od kiedy pracować zaczął,
To sprawdziła się diagnoza:
Na spanie w dzień nie miał czasu
I odeszła gdzieś skleroza.

Fojerman

autor

stan09

Napisany: 2011-03-01 Dodano: 2011-11-06 09:56:19

Ten wiersz przeczytano 1529 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Dla dzieci

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie