Kolejna kreska przeszłości

Żyję wciąż w świecie niezrozumiałym dla mej duszy
Walczę z codziennością o każdy następny oddech
Zapomniany przez Twoje serce prę do przodu w nieznane
Niczym ideał sięgający bruku padam na kolana
Prosząc bezgranicznego Boga o wschód kolejnego dnia
Każda chwila inna od tych przeszłych i tych nienarodzonych
Każdy dzień we mnie żyjący do brzegu zatracenia dobija
A mnie do szaleństwa doprowadza, w innym świecie się spotkaliśmy
W innych też pożegnamy, Ja do Ciebie, Ty do mnie
Należeć nie będziesz, staniesz się dla mnie ideałem przeszłości
W której wszystkie mosty spalone za nami
Niewinna inność wkradła się pomiędzy nasze słowa
Gotów byłem JEJ uwierzyć i uwierzyłem, teraz sam samotności
Chylę czoła, w jej szeregi wstąpić musiałem
Bo z Jej ust smak kłamstwa zlizałem
Niewiarygodnie gorzki a zarazem łudząco syty
Poddałem się, wyciągnąłem do niej dłoń, odtrąciła mnie
Żadne słowa przekonać Jej nie zdołały
Miłość, nienawiść nic do niej trafić nie zdoła
Moje starania w niwecz obrócone odrodzić się nie zdołają
A mnie w szaleństwo pchać będą
Stałem się kolejna kreską na Twej ścianie

autor

Szem

Dodano: 2005-07-14 10:05:58

Ten wiersz przeczytano 497 razy

Oddanych głosów: 20

Rodzaj Biały Klimat Pesymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie