Kolejne dni

M.G

Siedząc na łodzi , już nie we śnie
gdzie łzy są prawdziwe , miłość twa już nie
wiatr daje chłodu na serce rozpalone,
umysłu pustki zostają nie ukojone

Fala za falą nadchodzi , bije w dizub ,
łódź nabiera wody , dzieje sie źle
Chmury kłębem dymu przesycone,
plaża ziarnami zbędnych słów obłożona

Nie wiadomo w którą płynę stronę lecz wiem że chyba w tą szatanśką , piekelną
bo tam mam znajomych , otrzymam chłód dla serca , żywot i byt...

(gwiazdeczce)

autor

Delvier

Napisany: 2006-01-01 Dodano: 2006-07-06 18:30:00

Ten wiersz przeczytano 519 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie