Kolejny raz
Gdy myśl pozwala być ptakiem
lecę na skrzydłach wysoko.
Mogę spoglądać z obłoków
na piękną wioskę wśród lasów.
Witam znajome zagrody,
na dachach siedzące gołębie.
A psy nie czując obcego
w cieniu pod drzewem śpią pewnie.
Rozsiadły się małe poletka,
miedzami jak siecią osnute.
Coś czułe struny potrąca,
z echem na swojską gra nutę.
W dolinie srebrzy się rzeka
u stóp starego kościoła,
który lat równe czterdzieści
przysięgi pomógł dochować.
Pora się wyrwać z zadumy.
Nie można uparcie w tył patrzeć.
Wspominam jednak z tkliwością
każdy kamyczek i krzaczek.
Komentarze (41)
O, jaka ładna melancholia i bardzo obrazowo napisana.
Obrazowo bardzo i z tęsknotą napisany wiersz. Dobrej
nocy.
Aniu, im głębiej zanurzam się w Twój wiersz tym
bardziej jestem przekonany jak bardzo tęsknisz za
naszym kochanym krajem.
Pozdrawiam cieplutko paaa
pięknie ..przeniosłam się wraz z Toba w świat mojego
dzieciństwa:-)
pozdrawiam serdecznie:-)
Miło tak wrócić do wspomnień ddzieciństwa a mam ich
tak wiele tak pieknych tak śmiesznych gdy jestem sam
wracam do tamtych chwil ładny wiersz pozdrawiam miło
Oj, chyba nadeszła jesień życia ... :))
Oj, chyba nadeszła jesień życia ... :))
Moc wspomnień z dzieciństwa,czy ze szczęśliwych chwil.
To często dla nas pociecha, inspiracja. Gdy się ich
nie ma to pozostaje nam samotność. Miłego dnia.
jak ptaki wracamy choć wyobraźnią do swojego
gniazda...
Piękna nostalgia.
Piękny wiersz, Anno, pozdrawiam :)
obrazowo i bardzo ładnie
Witaj kasztanowa Dziewczyno.
Piękny wiersz, zarówno
melancholijny jak i nieco
nostalgiczny. Kochasz to
maleńkie miejsce na ziemi,
gdzie, jak sądzę, spotkałaś
miłość swego życia.
Pozdrawiam serdecznie:}
Też tak mam...:-)
Bardzo ładnie, obrazowo, a szczególnej urody dla mnie
te małe poletka, które się rozsiadły :-)
Pozdrawiam ciepło :-)
Piękny widok w Twoich wspomnieniach -musisz chyba
bardzo tęsknić będąc tam skoro tak pięknie wspominasz
.Pozdrawiam milutko