Kolekcjoner
kolekcjoner
chce byś zrozumiał
pierwszy raz upadłeś z niepowodzenia
nie moja wina odrzekłeś i ułożyłeś się
na płaskiej powierzchni nazwanej niebem
gdy wspominam kolejny raz
uśmiech nie zniknął z twej twarzy
pełnej łubinu i wspaniałej młodości
raz za razem składając dłonie
w tylko sobie znanym celu
kolekcjonowałeś uczucia
jak małe dziecko zbierające drobne
zachowałeś je w swym słoju egoizmu
wpatrzony w niezwykłe rzeczy
oblany gorejącym chłodem
nie nauczyłeś się nowych pokładów życia
zbiłeś naczynie aby wessać wszystko
płacząc nie zaznałeś wiele trosk
radości nie brakowało
cierpienie ulatywało
lecz czy po dziś dzień jadąc konno
polną drogą za czasów swej świetności
dostrzegasz jasną stronę
twego medalu zwaną żywotem
Komentarze (2)
Czy dostrzegasz, dobre pytanie:)
Kolekcjoner uczuć to smutny wizerunek człowieka
egoisty.