Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Koło

Życie się żyło
Bardzo powoli, z lekkim, ironicznym uśmieszkiem
Tuptało nieobutymi nóżkami po ścieżkach losu

W smaku było lekkoróżowe

Potem życie chorowało
Leżało więc w łóżku z cierpkim, ironicznym uśmieszkiem
Trzeba było nie biegać na bosaka

Pachniało chorobliwieżółto

Potem życie umarło
Leżało więc w trumnie z łagodnym, ironicznym uśmieszkiem
I wyglądało na zadowolone

W dotyku było zimnoczarne

Potem życie zakopali
Więc gniło w ziemi z makabrycznym, ironicznym uśmieszkiem
A w ciele jego tętniło nowe życie

Z wyglądu było lekkoróżowe

autor

Barth_deSade

Dodano: 2008-06-02 21:17:31
Ten wiersz przeczytano 744 razy
Oddanych głosów: 3
Rodzaj Bez rymów Klimat Wesoły Tematyka Śmierć
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (3)

błońskaM błońskaM

wiersz o śmierci,a jednak po przeczytaniu nie
przygnebia.plusik

Miranda X Miranda X

myślę, że chodzi raczej o bieg przyrody, jedno zycie
umiera, inne się nim żywi. to spostrzegawcze, podoba
mi się dopasowanie żółtego koloru do choroby, mi tez
sie zawsze żółć kojarzyła raczej negatywnie. bardzo
dobry wiersz, spostrzegawczy i ciekawy.

Zara Kałasznikowa Zara Kałasznikowa

nie rozumiem nieco samego końca.. moze oznacza ze
zawsze sie w nas cos tli?

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »