Koło historii
Historia ta swe koło ma.
Nienawiść znów dosięga dna,
choć miłość i namiętność tam
wszak człowiek czuje, że jest sam.
Są aniołowie bożych scen
zsyłają nam ten dziwny sen,
o życiu naszym pośród gwiazd
bo odrodzenia nadszedł czas.
A ludzie tkwią wciąż w myśli swej,
że przecież to był tylko sen
i świat jest po to żeby trwał.
Milczący świat z kamienia i szkła.
Nadszedł czas podniebnych marzeń,
czas ciepła i cudownych zdarzeń.
Bo aniołowie stoją u bram
a ty musisz zrozumieć sam,
że ręką nie dosięgniesz gwiazd,
stojąc wśród tych kamiennych miast.
autor
Pani L
Dodano: 2019-02-09 18:07:43
Ten wiersz przeczytano 1122 razy
Oddanych głosów: 9
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (9)
baaaardzo ciekawy i zmusza do refleksji
ciepło pozdrawiam, miłego dnia życzę :)
Współczesna refleksja. Ciągle myślimy co zrobić, żeby
było lepiej. Pozdrawiam.
Serdecznie wszystkim dziękuję.
Historia swe oblicze ma
ona z człowiekiem wieczne trwa
Lecz sam ten człowiek cóż on znaczy
często też krzywdzi lecz i przebaczy.
Jego oplata sieć historii
jest powiązany choć swobodny
Lecz winien w życiu swym uważać
by w niegodziwości się nie tarzać
Aby w historii go nie zwali
to właśnie ten co był skalany.
Miłego spokojnego dnia Ci życzę.
Piękny refleksyjny wiersz.
Pan Bodek- tak.
Czytam to jako "piesn" do powstania: z zatwardznialym
stereotypow, ze skamienialosc duchowej (jezeli mozna
sie wyrazic).
Bobry przekaz. Pozdrowienia :)
No dałaś do myślenia:) pozdrawiam
Ciekawa współczesna refleksja Pozdrawiam