Z Kolonii

W katedrze gościła
aż pustka.
Na zewnątrz stała
niema rzeźba:
ujęci za ręce
przeciw czemuś protestują
o coś walczą.

I cóż, że wierzą?
Niedzielny obrządek,
choć jest sobota,
ma miejsce ulicę dalej.

Tu bomby barw,
towarów, targów,
okrzyków
może zachwytu
a może nie.
Akordeon żebraka
ginie w dżungli,
gdzie dzikie zwierzęta
w upartej hipnozie
polują.
Wszystko by dojść do wniosku:
za dużo wydajemy.

A gdy bogowie kładą się spać
wszystko milknie.
Woła pustką.
Miasto bierze się z handlu.

autor

b.baczyńska

Napisany: 2007-08-03 Dodano: 2007-08-03 16:13:30

Ten wiersz przeczytano 742 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Wrogi Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie