Kolorowe żelki

Droga moja prowadzi przez stare kamienice,
gołe cegły,resztki dawnego blasku
-dziś to zapomniane dzielnice,

To tu zastanawiam się głęboko,nad losem świata,
tego od ściany do rynny,gdzie na końcu odgradza
-niewidzialna krata,

Ile widziały te mury,tak krwawo czerwone?
nie zdołam tego objąć wyobraźnią
-to już i tak czasy minione,

Rozglądam się,czy ktoś tu też widzi to wszystko?
tak jak ja?,chyba nie
-nikt nigdy nie był ze mną tak blisko,

A oto ja,wspinam się po celów drabinie,
dlatego wyróżniam się wśród tych tutaj
-gdzie życie,jak w niemym kinie,

Grzechów było wiele,ale sukces nie opuszcza jeszcze mnie,
ciągle się uczę,aspiracje też są
-jestem silny?,raczej nie,

Jestem całkiem zwykły,czasem taki niewielki,
niosą mnie zużyte buty i wspomnienia
-wszystko jak kolorowe żelki.

"Historie z brukowej kostki" 8.2006r. baltazaR

autor

baltazaR

Napisany: 2006-08-03 Dodano: 2006-08-03 13:11:26

Ten wiersz przeczytano 1329 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie