KOLORU ZIELENI
ławeczka
na zielonych obrzeżach
ponurego miasta
wtulona samotnością
jak ja
chłopak
maślanych marzeń
czerwone serce
jak ty
dziewczyna
zagubiona życia
meandrami słów
ławeczka
zagłuszona tysiącami
bezimiennych twarzy
dwa tatuaże
wyryte zuchwale
dotykiem ramion
moich chłopaka
pragnącego ciepła
twoich dziewczyny
szukającej bezpiecznej
miłości
ławeczka
koloru zieleni
Wędrowiec Pustyni
autor
Wędrowiec pustyni
Dodano: 2018-01-26 15:58:00
Ten wiersz przeczytano 570 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (12)
dzięki wam! =D
Takie piękne i romantyczne z tą ławeczką. Przypomina
mi moja historię.
,, chłopak maslanych marzeń,, mnie rozwalił! I nic już
nie powiem...
dziękuję oldboy,
tak na obrzeżach...bo tam niby w środku a tak na
obrzeżach, niby każdy ją widzi tłumnie tam a jakoś
nikt o nią nie dba...
ale że na obrzeżach ponurego ? :P
Bardzo dobry tekst w udanym
wierszu.
Miłego wieczoru.
że te ławeczki..są cudowne? ;)
Gdzieś tam wśród zieleni...;)
i cóż ja mogę dodać ? :)
dziękuję, poprawione.
Fajnie o miłości:)W słowo tatuaże wkradł się
błąd:)pozdrawiam serdecznie:)
Dziękuje Klarysko :)
Zielona ławeczka zielonych miłości.
Nadzieje w kolorze zieleni.
I wcale nie zielony wiersz.
Miłego wieczoru, Wędrowcze :-)