Kolory życia
Czemu zapominamy w wirze codzienności,
O tej cichej melodii co nam w sercach
gra?
Nie widzimy wśród powszedniej szarości,
Że gdzieś w naszej duszy coś boleśnie
łka,
Dlaczego wyrzekliśmy się magii,
Skoro chce nam towarzyszyć każdego dnia?
Czemu w naszych dniach nie ma już
fantazji,
Która gdy byliśmy dziećmi ciągle z nami
szła?
Coś się we mnie odrodziło,
Zabłysnął w jasnym świetle, małej iskry
blask,
Światło, które moje oczy odsłoniło,
Nie tylko w szarych barwach malowany jest
świat,
Gorące uczucie zaklęte w czerwieni,
Zdolne dwóm osobom odmienić nawet los,
Nadzieja ukryta w żywej zieleni,
Mogąca przygłuszyć rozpaczy głos,
Spokój skryty za niebieskim niebem,
Kojący furię w człowieku drzemiącą,
Biel prawdy i szczerości przypruszoną
śniegiem,
Czystość i poczucie lekkości nam ludziom
dającą,
Pomaluj kolorami swój świat,
W kolorowych farbkach zanurz swoje ręce,
A potem na swej piersi połóż dłoń...
czujesz? To bije twoje serce.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.