kołysanka

poszukuje miejsca spoczynku dla kapelusza.
- dryf. pamiętasz R?- płynie melodia z szafy grającej.
grzechotka i pluszowy - resztki, w mojej dłoni.
jeszcze nie grana cisza. pomiędzy niewypowiedziane.

wdałem się w śmierć. mamy ten sam kolor oczu.
nawet teraz, plecie konaniem, opowieści-warkocze.
przybrali w słowa. inicjały, bezdomne imiona.
abra-macabra i kartki podpisane krzyżami - in blanco.

- matko wychowali mnie na diabla - po krzyku do celu,
wszystkie tysiąc sposobów na zabicie pająka,
mam w głowie marnotrawstwo pajęczych sieci.
jakbym miał dopiero dziesięć minut.

boję się strachów ukrytych w drewnianych szafach.
syndrom wiecznego embrionu. niech tak pozostanie,
zakaz zbliżania się do żywych i martwych.
jest pięknie... jak w bajce. roi sie od wiedźm.

autor

Kornelius

Dodano: 2009-10-20 12:12:51

Ten wiersz przeczytano 658 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Bez rymów Klimat Mroczny Tematyka Na dobranoc

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie