kołysanka mokra
otuleniem ciemnej nocy
dzień zamyka senne oczy
po pościeli tańczy cieniem
plącząc kroki ze zmęczeniem
zapłakane deszczem okna
kołysankę grają mokrą
pisze myślom wspomnieniami
pamięć nuty ze słowami
gwiżdże cicho skarga z wiatrem
pomieszały się dwa światy
po nadgarstkach wstążką znaczeń
czas zawiązał los inaczej
rdzawym smakiem pewnej chwili
z przeznaczeniem się pomylił
autor
betix
Dodano: 2011-08-11 18:20:19
Ten wiersz przeczytano 531 razy
Oddanych głosów: 1
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (1)
Ślicznie.Lubię te Twoje pisanie,inne od wszystkich,ale
jakże wymowne w treści.