@Kołysanka podszyta wiatrem
Dla tych, którym noc się dłuży...
wiatrem północnym sen się płoży
morze jak kobra łagodnie opada
antracytem śnij w migotkliwym łożu
Neptuna sztormy zapomniane
i rana
śpiewaj wietrze
noc o ramionach czułych miękko
powplata w wiatru rozpuszczone włosy
myśli pogodą podszyte jak liście
by w uniesieniu pod niebiosy
kiście snów ci wyśnił
śpiewaj wietrze
proszę
autor
jazkółka
Dodano: 2020-01-14 21:55:07
Ten wiersz przeczytano 1439 razy
Oddanych głosów: 29
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (25)
Cudowna kołysanka...
Pogodnego dnia:)
Dla mnie noce są za krótkie...
A kołysanka śliczna choć północna :)
Pozdrawiam Moniu:)
Moniko dlaczego Wy dziewczyny lubicie wiatr, od niego
tak zimno, chociaż w łóżku... można posłuchać, byle
delikatnie, kusząco o rynnę, o stary dach, wirem w
kominie.
Miłego wietrznego wieczoru... ba - nocy.
Myślę, że przy Twojej kołysance mógłby zasnąć i
niewolnik bezsenności, choćby snem bez snu, ale takim
czystym, gdzie nie ma dostępu nawet podświadome
poczucie brzemienia życia :-)
Przepiękny wiersz :-) Pozdrawiam ciepło :-)
piękna kołysanka.
Piękna kołysanka
Pozdrawiam serdecznie :)
Piękna kołysanka jazkółko. Na duże Tak. Pozdrawiam
serdecznie
Zaczytana wyobrażam sobie ten śpiew wiatru Pozdrawiam
serdecznie
noc mi sie nie dlozy, ale tez chetnie przeczytalem
PRZEPIĘKNIE !!
Dobrej nocy, Moniko :)