W kołysce mroku

Z sinego nieba
blask księżyca
kładzie na szyby
złote światło
pustą ulicą
ktoś przemyka
w kołysce mroku
uśpione miasto..
Okna zmrużyły
oczy w śnie
dając świadectwo
wewnętrznej ciszy
tylko w jednym
światło mdłe
skaczacy płomień
palonych zniczy..
Drżący oddech
przeszywa ciszę
przy stole człowiek
w dziwnej pozie
głowa bezwiednie
się kołysze
w lustrze źrenic
odbity ogień..
Policzkiem płynie
mała stróżka
ujście znajdując
w splocie dłoni
kazda jej kropla
słona i smutna
choć spada cicho
żalem dzwoni..

autor

AndyB

Napisany: 2006-06-11 Dodano: 2006-06-12 00:00:28

Ten wiersz przeczytano 586 razy

Oddanych głosów: 11

Rodzaj Sylabotoniczny Klimat Mroczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie