Koma

Obudziłam się bez chęci,
bo za oknem krzyczał deszcz.
Ledwo podnoszę kończyny,
przechodzi mnie prąd, dreszcz.
Nie czułam nic. Nadal śpie?
Senna papka z mózgu, gdzieś
Zgubiłam początek. Gdzie koniec? Gdzie sens?
Gdzie różowy i gdzie czarny?

Kątem oka widze ludzi. W kącie oka mnie coś duśi.
Przecież nie tylko szary jest ołówek,
węgiel szary też
jest.

Zdęcia czarno białe. Poprostu - szare.
Chmury szaro-bure,
Dym w kolorze snów - zszarzały.
Muzyka sączy szarą mgłę.

śpiączka, koma, omdlenie od rzeczywistości, niemy krzyk, radość w próżni, pseudochęć istnienia.
Spałam?
Tyle lat.
Tyle dni.
Tyle kresek ołowkiem.

autor

aRebel

Napisany: 2009-05-08 Dodano: 2009-05-08 18:58:14

Ten wiersz przeczytano 605 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Biały Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie