Komentarz do wiersza...
Komentarz do wiersza Niebieskiej damy
Zboczyłem z drogi na której wielcy
pozostawili dzieła, zostawiłem wielkich,
idę na przełaj.
Co kawałek drogi napotykam pod nogami,
zapisane karteluszki.
Zapisane drobnym druczkiem, słowa że aż
dech zapiera - jest i podpis Niebieska
Dama- skąd się tutaj wzięła.
Czytam, oczy barwą radości nachodzą,
przecież tego tak pięknego nie napisze
Tuwim, Goethe nawet przy świecach nocą.
Kto ciebie damo o kolorze nieba, postawił
na dróżce, gdzie wielkich nie ma.
Zaglądam w przepastne stronice, gdzie
wiersze co dnia się nowe na światło dzienne
wychodzą, wszystkie cudowne, jak
macierzanka pachnąca nocą.
Kto okrzyknął, ze tylko ci co już w śród
nas nie przebywają, pisali piękne strofy,
przecież czytam wiersza Damy a one jak w
rajskim maju.
W chmurach na chwile giną z oczu ptaki,
okazują się na niebie, jak boskie znaki.
Tak i wiersze Niebieskiej Damy, ukazują
mnie się przed oczami.
Czytam je o poranku, nim zasiądę do
śniadania, one są strawą, strawą miłosnego
pojednania. W wierszach Niebieskiej damy
znajduje radość życia, ze wszystkimi
smutkami.
Bo poezja mówi zawsze prozaicznie o prozie,
upiększa ją, bo tam słowa są groźne.
Pozostanę na bocznej ścieżce poezji, będę
szukał innych kartek, o znalazłem gniazdo
kwiatów frezji, zerwę je dla ciebie
Niebieska Damo, w podziękowaniu za piękno
twojej poezji.
Autor:slonzok
Bolesław Zaja
Niebieska dama nie odnosi się do żadnej osoby sygnująca się tym podpisem
Komentarze (3)
Pozdrawiam:-)
Prześliczny i sympatyczny wiersz, pozdrawiam :)
Pięknie nawet nie wiem co napisać więcej:)pozdrawiam
cieplutko:)