Komety
w bezkresie nocy daleko od gwiazd
nie z własnej woli zimne kamienie
wśród pyłu przeszłości co nie ogrzeje
żeglują donikąd - oceanem im czas
raz niemożliwe stało się
czy przeznaczenie?
w pustce bez dna ujrzały siebie
magiczna siła przyciągania
zbudziła drganiem odwieczne lody
z letargu wyrwane wnętrza zawrzały
świadome już sensu swojego tułania
już każdy atom pragnie tej drugiej
scalić się stopić i eksplodować
rozbłysnąć choćby sekundę jedną
w uścisku siłą tysiąca słońc !
...
lecz inne siły tak dawno temu
kierunki ciałom obu nadały
nie dane było im jednym stać się
choć już się czuły - minęły... o włos
warkocze tylko swoje muskając
spleść próbowały zapach jak ręce
nim otchłań zerwała ostatni most
lodowym snem zaklęła z łez serce
szczęśliwej drogi...
Komentarze (29)
Wiersz z klimatem, komety jak dwie osoby szukające
miłości daleko, a mijają się zupełnie blisko.
("lodowym snem zaklęła z łez serce" - taka sytuacja
możliwa nawet z punktu fizyki... łzy- to ciecz, z
której może być lód, a poszukujące miłości serce, z
czasem tak się rozłzawi, że pozostanie już tylko bryła
lodu)
Nikomu i niczemu niesłużące zlepki słowne, tworzące
udziwnienia i potworki typu: "nie dane było im jednym
stać się
choć już się czuły - minęły", Według autora ktoś się
na to nabierze? Z niedowierzaniem widzę, że tak. Tekst
ad kosz.
Pomijając niepotrzebne inwersje i chropawość zawiłego
stylu, to takie zdanie:"lodowym snem zaklęła z łez
serce" - jest już wybitnie koślawe.
ciekawy,,przeszłość nas nie ogrzeje'' ukłony
nie umiem oddać słów jakie emocje wywołał ten
wiersz...niesamowity, wzruszający, ściskający serce...
Zimny i ciekawy wiersz:)
Ogonami głaszczą marzeń światy.
piekny romantyczny wiersz, podoba mi sie ...
Witam,ciekawy obraz namalowałeś.Wiersz mi sie bardzo
podoba ,oddaję swój głos. .Serdecznie pozdrawiam.
Witaj Grzegorzu, normalnie do
Ciebie nie zagladam, poniewaz nawet gdybym ci
powiedziala ci uwagi do wiersza odpowiedzialbys ze
piszesz sercem I nic nie zmienisz. Wiec uszanowalam
to. Ale teraz cos mnie tknelo zeby cie dzis przeczytac
I jak bardzo sie ciesze ze do ciebie trafilam...
Jakis klimat zbudowales, jaka narracja, przemyslana I
w ladnym smutnym stylu opowiedziana.
Ps. Mam serce z kamienia, ale to mnie ruszylo.
Ładne obrazy stylistyczne.
Piękny...kojarzy mi się z niespełnioną miłością...
dróg dużo a która jest naszą?
Pozdrawiam serdecznie
bardzo ciekawy metaforyczny wiersz pozdrawiam