Kompromis - czyli...

Zauroczona jedną chwilą
topola, już błysk mając w oczach,
dostrzegła, że pozory mylą,
poznawszy dąb młody, po owocach.

Dąb na topolę miał ochotę
- spodobała mu się jej kora,
myśli;- och, napotkałem cnotę,
więc zadurzymy się w amorach.

Ona, choć smukła, urodziwa,
z pozoru piękna - że matuchno!,
od wiatru jęła się przeginać
a spod jej kory widać próchno.

I tu jest problem ambarasu,
bo dąb, choć małe ma żołędzie,
topola cierpi na brak czasu
- uznali, że kompromis będzie.

Niech las drzew kompleksów nie budzi,
wszak to dotyczy także i………...ludzi....

autor

yamCito

Napisany: 2006-11-19 Dodano: 2006-11-19 12:44:51

Ten wiersz przeczytano 730 razy

Oddanych głosów: 18

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie