komputer

Pokój, duży pokój...w środku czysto, schludnie,
Pojemne biurko, kilka szafek, regał z książkami,
Podłoga przykryta pięknym dywanem, a ściany pokryte są obrazami.

Na środku stoi komputer z długoletnią historią,
Obudowę ma szarą, zakurzoną, kawałkiem szklaną
z widokiem na wnętrze oświetlone kolorem biało-czerwonym.
Środek...urokiem nie grzeszy: wiekowa karta graficzna,
Płyta główna, której pojemności nikt nie wykorzystał,
Wiatrak działający odświętnie, lecz to nie jedyne zmartwienie.

O to odtwarzacz nie chce czytać nowych płyt,
Przyjmuje tylko stare dyskietki...do czegoż to prowadzi...?
A może czarnobyla ktoś do środka wprowadził?

Właściciel- wysoki, z wąsem, w okularach
dodających powagi- chyba się nie przejmuje,
Patrzy na to spokojnie i czeka..
A wszyscy wokół wykonują przy tym swój chocholi taniec
Popadając w marazm...uśpienie.

autor

MarcinKozak

Napisany: 2011-06-25 Dodano: 2011-06-25 15:03:30

Ten wiersz przeczytano 720 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Polityka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie