Końce świata razem minąć

W wierszu snują się tęsknoty do obumarłego ciała. Na
mewę poluje motyl jesień skrzydła posklejała?
„Tylko się tam żagiel bieli „ i łopoce
gdzieś na wietrze „aby końce świata minąć”
musi zdrowe być powietrze. Wiersz Twój piękny,
romantyczny niechaj końca nie wygląda i pamięta co
posiada ukaże swą twarz spod ronda.

Piękne wyznanie miłosne, świetne porównania,
metaforki, i genialne epitety;) tylko czytać by się
chciało i zatapiać w twoich słowach;)

Słowa pełne bolesnej tęsknoty, za kimś kto odszedł być
może za daleko...

Zatopione mysli szukaja wlasciwej furtki do "potem'.
Bo i co serce zyska obdarzajac miloscia obmumarle
cialo? Chyba, ze jak lza Gerty roztopi lodowate serce,
by to ozylo! Bo jakze krew moze wartko plynac w
obmuarlym ciele, a moze w duszy? Tylko wowczas na
przekor dzis i jutra skalom mijac konce swiata

Piękny wiersz, piękne słowa,szczególnie końcówka
bardzo poruszająca! Czasem poznamy kogoś tak bardzo,żę
znając nawet czyjeś najgorsze myśli, nie poddajemy się
i jesteśmy w stanie kochać każdą myśl tej osoby..no i
ją samą oczywiście

Skały z marzeń wiatr poruszy, już jest jaśniej w
Twojej duszy, świt różowszy będzie budzil, a Ty przy
Niej pieśni nucił

nostalgia, pragnienie spełnionej miłości....sporo
smutku i bólu....jakby JEJ mialo jednak nie być...;)

Twoje mysli jak smuteczki rozwialy sie...o konec
siwiata zahaczaja hmmmmmmm lecz po co?...spojrz jak
swait cudny jest czasami pada deszcz lecz zaraz slonce
wychodzi wraz z tecza...z usmiechem Ola.

Skoro serce Twoje zna Jej myśli, to czemuż nie napawa
się nimi do utraty tchu? Może czas wziąć los w swoje
ręce, może się uda "...końce świata razem minąć."

Wiersz jest pełen pięknych porównań i tęsknoty do
bliskości i poznania drugiej osoby, a "skały jutra "
zamykam do szuflady z moimi ulubionymi porównaniami,
pozdrawiam

Treść na TAK - co do zapisu wnoszę zastrzeżenia - a
gdyby tak wyrównać rytmikę?