Koncert

zieleń w czerni schowana
trzepot komarzych skrzydeł
błękit z czerwienią zgrany
w mroku na pył skruszonym
wzwyż ponad wiatru szumem
nowa klasyka tonie
po samą szyję w bieli

gra świateł chłonie zapach
średniowiecznych murów
zahipnotyzowanych
płynącymi dźwiękami
pozytywnie osacza
fioletowe refleksy
schowane w głębi skrzypiec
lekko wydobywając
brązowe skromne brzmienie
ze strun czule napiętych

wyszarpują łagodnie
z drewnianych serc bicie
beżem roztopią duszę
entuzjazmem pijaną

Kiedyś już był, ale teraz wraca poprawiony. Nie wiem czy na dobre mu to wyszło czy nie, to się okaże.

autor

Evella

Napisany: 2007-08-06 Dodano: 2008-10-27 21:28:40

Ten wiersz przeczytano 648 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Wolny Klimat Rozmarzony Tematyka Sztuka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie