Koncert skrzypcowy

Koncert skrzypcowy w Pałacu w Rybnej/ koło Tarnowskich Gór

Światła wolno zamykają salę. W półmroku
jupiter szuka skrzypiec na scenie.
W ciszy pod niebem najwyższej sztuki
rozlega się delikatny muzyki drżenie.

Tę ciszę wypełnia puzderko ze strunami,
smyczek jak baletnica w tańcu
wodzi po nich nogami.
Gdziekolwiek nogi smyczka dotkną strun
unosi się z puzderka inny ton.

Zachwyt widać po eleganckich paniach,
zasłuchanych w muzycznych frazach mistrza grania.
To nie światło jupitera, to struny muzyką lśnią
Wypełnia ona duszę, ogarnia ciała, cała sala z nią.

To była niezapomniana chwila, moment zapomnienia
Głos skrzypiec zamilkł, zamarł jak znika błyskawica
Błogość, bezmiar zaległa wszystkich słuchających,
Pozostali w swych krzesłach na chwilę jakby śpiący.

A kiedy muzyk skrył oblicze w głębokim ukłonie
wybuchła petarda zaczęli wszyscy bić w dłonie.
Muzyka trwała, mimo, ze skrzypce grać przestały
widzowie, ja w śród nich , długo ją oklaskiwali.

Autor:slonzok
Bolesław Zaja

autor

slonzok

Napisany: 2015-01-22 Dodano: 2015-01-22 05:18:22

Ten wiersz przeczytano 780 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Sztuka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie