w końcu jesteśmy razem kochanie

Jak się kogoś tak bardzo kocha nie ważne gdzie się
spotkacie.Sam fakt bycia ze sobą jest szczęściem lecz
nie odkładaj tego w czasie każda chwila się
liczy.Podoba mi się wiersz bo brzmi jak wyznanie osoby
która wciąż czeka lecz nie ma odwagi spotkać się za
życia.Pozdrawiam serdecznie - dobranoc.

Bardzo ciekawie, pozdrawiam.

bycie w niebycie i to jawnie nie skrycie,rodzi pytań
wiele i to nie prostych bo o ile patrzeć na to jako
prognostyk to, to owszem i wiedzą to wszyscy co ściele
się przed nami
ale przechodząc przez tą ostatnią w życiu salę podają
tam środki z amnezją związane i od tego momentu tak
Panu jak duszom niebieskim
wisimy

Co tam to obcowanie, grunt że się udało,
będzie wreszcie to drugie danie.
Kochaj nadal uparcie Plinko, bo warto.

Zgadzam się z przesłaniem wiersza, jednak nie do
końca, ponieważ -

(...)Lecz choć tak bym chciał
– nie dorówna już obcowaniu ciał – obcowanie dusz.
/Jeremi Przybora - KSP/

Pozdarwiam, Plina:-)

zaskakujące spojrzenie (od strony śmierci)