W końcu się spotkamy

Daj mi sen, wieczne ukojenie.
Daj mi mrok, zabierz cierpienie.
Tylko o tym teraz marze.
Święty spokój i być z tobą w parze.

Ostatni taniec niech już się skończy.
Wino wypite niech już umysł nie błądzi.
A sen przychodzi powoli.
Jak noc, której każdy się boi.

A wraz z nim kojąca cisza.
Z powiek znika życia klisza.
I się stało.
Nie ma już nic

Tylko cisza i do ciszy rym.
A ja z nim płynę w krainie grozy.
W krainie śmierci, czarnej prozy.

Zapomniany przez wszystkich.
Zdradzony przez ciebie.
Spotkamy się w piekle.
A może w niebie.

autor

misiu-m18

Napisany: 2008-07-10 Dodano: 2008-10-08 18:12:29

Ten wiersz przeczytano 733 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie