Konfesjonał

Jest jeszcze czas

Noc, noc, noc nade mną głucha,
wydałem Zbawiciela - sprzedałem Chrystusa;
nie ma światła dla mnie
jeno ciemność ducha i ciche jęki pogardy
z trzosa zdradzieckiego;
jęczy, płacze mamona, brzydza się siebie
srebrniki,
Krew nimi zapłacona,
kupione pole garncarza:
ja - Judasz Iskariota,
jam tego dokonał;
teraz - z płonącą twarzą,
którą rumieniec zdrady
wśród nocy sumieniu wydaje
przebiegam chyłkiem po polach.
Zamyka się dla mnie na zawsze
nieba - zbawienna przestrzeń:
zdrajcą - tak zdrajcą jestem,
nie dla mnie rozstaje dróg,
jedyna mi pozostaje - drzewo hańby;
zabity przeze mnie Bóg !

Czy wszystkim grzesznikom drzewo hańby
plonem,
czy wszyscy - co na nim wiszą - na wieki
straceni,
kto udzieli mi łaski,abym w Łasce skonał,
gdzie Miasto Ucieczki - co od krwi uwolni
przelanej?
Konfesjonał - tam Chrystus w Kapłana ubrany
Miłości otwiera ramiona.

Możesz popaść w grzech - jeśliś słaby, miałki,
jeśli wielkość - próżnością okazujesz światu;
lecz, gdy stracisz grunt pod swymi nogami,
pogrążać się poczniesz - w głąb bezdennej
toni;
krzyknij wtedy do Boga:
Chryste Panie - ratuj.
On ci da ratunek w wyciągniętej dłoni.

Jego Krew krzyż hańby zrosiła obficie,
tam Bóg sądu nad śmiercią - szatanem dokonał
i ze śmierci - wieczne wyprowadził życie;
w rozpłatanym Sercu, w przebitych Ramionach,
gdy trysnęła z nich Krew i Woda.

Przemyśl

autor

Getsemani

Napisany: 2006-04-28 Dodano: 2008-03-20 08:51:23

Ten wiersz przeczytano 1075 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Epigramat Klimat Dramatyczny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie