Konflikt światów

Zagrzmiało srogo, z mgły wyłoniła się postać
w długim, czarnym płaszczu, z pogardliwą miną
W głos się śmiejąc zaczęła kusić
Nie udało się skryć pod najcieplejszą pierzyną.
Teraz w sen zatapiasz się głęboki,
odczuwasz ulge, twe troski zniknęły,
Choć ciągle niepewna, sparaliżowana strachem
co oczy widziały, żadne umysły nie pojęły.
Nie można opisać bólu ogromnego, łez lejących się z oczu,
straszliwe skrzepy na jej ciele, a moze duszy..? Tego nie wiem..
Krew lejąca się strumieniami, płaczące serce wielkiego Boga
czy teraz dla grzesznicy miejsce będzie w niebie?

Zagrzmiało srogo, z mgły wyłoniła sie postać
w długiej, białej szacie, z litościwą miną..
Całe cierpienie ustało, dusza nad niebiosy wzleciała,
ciało leżało pod cieplutką pierzyną.
Juz teraz spokojna, obdarzona opieką,
lecz jednak umysł nadal pojąć nie może
Nie myśli o tym, chce już zasypiać,
gwiazdy uwiły wianuszek za oknem.

Konflikt zakończony, niebo zwyciężyło,
szatan ciągle w to uwierzyć nie może
całe piekło hańbą się okryło
Nic już nie zostało po straszliwym stworze.
I choć ciało jej bardzo cierpiało,
dusza jednak ważniejsza być musi
Teraz Boga wychwala śmiało
Na dobranoc "Amen", głowa do podusi.

autor

Dysney_tylko_ona

Napisany: 2007-03-10 Dodano: 2007-03-26 23:11:43

Ten wiersz przeczytano 600 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie