Koniec

Niebo mówi mi, że koniec jest już blisko
A po słońcu widać, że gaśnie jego ognisko
A ja chce ujrzeć jeszcze deszczu kropelki,
Które na każdym liściu tworzą małe perełki.
Ziemia mruczy jednocześnie ginąc,
Punkt przegięcia już nastąpił – nikt nie chce zginąć.
Skorupa jęczy, rozdziera ją milion upiorów
Niebo kruszy się zabijając każdego z potworów.
Powietrze gęstnieje, a woda płowieje.

I cisza, przerywana jeszcze kwantami
Nic nie pozostało pod nami, nad nami.
Nie ma też nas i gdzie my jesteśmy?
Ja jestem cząstką a ona prędkością
My jesteśmy nową ludzkością.

autor

Francuz

Dodano: 2005-03-09 21:15:13

Ten wiersz przeczytano 489 razy

Oddanych głosów: 19

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie