**Koniec**

Zimne słonce w blasku przestworza
Gorący wiatr w milczeniu przenika
Otulone kolorem niebo zamarza
Do serca ludzkiego wnika
Pustki dookoła rozsiewa
Drżącym lodowym puchem
Miłosny ciepły sen do ucha śpiewa
Pejzaże na szybie maluje
Palcem wzory rozsiewa
Delikatnie w policzki całuje
Przeraźliwy zimny oddech doskwiera
Żal i smutek przynosi
Ból i słabość czarną wstęgą przybiera
Ponad góry swa siłę wznosi
A grzeszne dusze do piekła zabiera.

autor

**Natalii**

Napisany: 2007-01-14 Dodano: 2007-01-14 17:20:24

Ten wiersz przeczytano 554 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Zimny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie