Koniec świata

A my mamy tak dużo czasu, zanim
spadną na nas gwiazdy
i zanim rozbrzmi na dobre
"Missa Solemnis" Beethovena.

Nyks i Ereb zacieśniają uścisk. Na nowo
spłodzony Tanatos zamyka oczy.
Na rozstajach dróg posągi Hekate
złośliwieją w milionach uśmiechów.

Moje palce są ustami bogów. Teraz
muszę poruszyć nimi na kształt warg,
potem będę mogła zanurzyć je
w czerwonym winie. Oczyszczone
wtulą się w twoje dłonie i zasną.

Oburzeni tytani ślepną. Kery krążą nad nami
i upadają głodne,
bo nam tak łatwo wygrywać kolejną
bitwę z dniem. Jak co wieczór
przeżywać mały koniec świata.

Styczeń 2008

autor

Claire Verite

Dodano: 2008-09-17 12:58:55

Ten wiersz przeczytano 389 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie