Koniec szopki

Za to twoja szopka trwa nadal i nie przerwanie.

bej też przykładem..niektórzy biegają z życzeniami by
tylko zaistnieć i jak pszczółki ciułać
punkciki..zgadzam się z Cisza wiersz ma drugie dno

Chyba, że chodzi o sejm?
To wtedy racja święta prawie że ;)

sądzę, że niekoniecznie w tej miniaturce chodzi o
składanie życzeń w rodzinie i domach

pozdrawiam serdecznie Autora

I tu zgadzam się z chacharkiem
Przed nami jeszcze Nowy Rok Krzychu:-) :-) :-)

Smutno.
Udział w "szopkach" nie jest przymusowy ;)
W niektórych domach jest szczerość.
Pozdrawiam :)

Prawdą jest że i tak bywa,rozumie że nóż" jest
przenośnią a słowa wypowiadane za plecami nieraz bolą
prawie tak samo.Ogólnie podoba mi się.
Pozdrawiam i wesołego po Świętach

Skażeni smogiem grzechów codziennych,
składamy dary z serc pokruszonych,
jako zwierciadeł w kawałkach tafli,
mrozem skwapliwie płasko klejonych.
Stoimy całkiem płonni w uczuciach,
prawie wygasłe piece tlą duszą,
a usta nucą smętnie kolędę,
przenicowaną jak nicią głuszą.

A gdzieś za rogiem głodny samotnik,
na stole stoi dla nań nakrycie,
lecz nie wpuścimy w progi obcego,
bo w nim zło czaić może się skrycie.
Ach wigilijny czas miłowania,
spory schowane, na dno kieszeni,
a już pojutrze przyjdzie nam wrócić,
w szarość codzienną żałosnych cieni.

Twoja miniatura jest tak bardzo prawdziwa, że aż boli.


Pozdrawiam.

Bardzo smutna Twoja mini Krzysztofie, jednak sądzę, że
w większości te życzenia są szczere, choć może
zdarzają się i takie o jakich piszesz, faktem jest, że
bywa tak, iż ktoś składa życzenia, a za chwilę
rzeczywiście będzie z tym nożem się czaił, to bardzo
przykre, ale ziarno prawdy w tym wierszu jest, to
fakt.

no właśnie..te fałszywe życzenia i łamanie się
opłatkiem a najchętniej polali by go cyjankiem
podając okruch

Zwyciężył Bóg a nie wróg