Koniec życia....
Dla mnie.......
Koniec jest oczywisty,
sznur mnie owinął ognisty.
Czekają mnie same cierpienia,
te jej nie czułe westchnienia.
Obojętnością mnie zabiła,
z pozoru niby miła.
zostawiła krwawą dziurę,
z okaleczonego drzewa nadziei wyskrobała
wiór.
Nie żyje pozoruje,
kogoś życie się marnuje.
Uczucie jest najgorszą śmiercią w tym
świecie,
niech ktoś mi zapomnienia nutkę zagra na
flecie.
Nie uciekną bo to nie możliwe,
nie zapomnę takie już to życie fałszywe.
Nie jest odwagą oddać stwórcy ducha,
tylko kto wołanie umarłego umysłu
wysłucha.
Biada mi.......
Komentarze (9)
Utwór oddający wszystko...
Pełen dramaturgii i emocji wiersz. Poruszający i
skłaniający do przemysleń. A to jest to co lubię.
nasze wiersze dzisiaj się jakby uzupełniają - mój
mógłby być odpowiedzią po wysłuchaniu zwierzeń
zawartych w tym wierszu - odpowiedzią i radą zarazem
(dobrze jest radzić... komuś) - trzeba ratować
ducha... i karmić go wiarą - wiersz smutny , ale cóż
zrobić tak się w życiu plecie... smutek z radoscią po
świecie.
Twój nick chyba nawiązuję do twojej twórczości, choć
przeczytałam tylko ten wiersz.... i tylko "biada mi"
+++ || "Uczucie jest najgorszą śmiercią w tym
świecie" - odważnie.... myślę, że tylko śmiercią
kliniczną .
smutno mi sie zrobiło, dzisiaj nie potrafię napisać
słów na pocieszenie (sama potrzebuję słow
otuchy),wiersz przejmujący i bardzo smutny
ująłeś mnie i wzruszyłeś najbardziej jednym wersem w
wierszu"niech ktoś mi zapomnienia nutkę zagra na
flecie"piękna subtelna metafora...wiersz mi się podoba
Cierpienie często jest połączone z miłością.Wzmacnia
ono jednak człowieka w ostatecznym rachunku ,a czas
leczy rany. Na pewno przyjdą nowe, jasne, szczęśliwe
dni...
Dramatyczna, niczym wyrzutnia... skarga, na
los, obojętność.. marnowanie życia. Smutny i
ekspresywny.. czyta się jednych tchem.. i tylko
to smutne zakończenie... z żałością.
Autor mądrze napisał w wierszu;Nie jest odwagą oddać
stwórcy ducha,tylko
kto wołanie umarłego umysłu wysłucha
.Rymowany,smutny.