kontrasty jesieni
Oczy macie zimne jak księżyc i
przymrozek
w sercach uczucia ale jak mgła ulotne i
zmienne
w myślach cyfry kłębią się jak żmije
z logiką lisa patrzycie w przyszłość
A co mnie wzmacnia to nie zabije
A co mam w sercu to słońca promyk
A co mam w dłoniach to kromka chleba
A co dać mogę tą cząstkę nieba ...
autor
Franz
Dodano: 2011-10-24 00:50:59
Ten wiersz przeczytano 496 razy
Oddanych głosów: 9
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (7)
Ładne kontrasty, powiało optymizmem. Dawanie
przyjemniejsze niż branie, wynika...:) Pozdrawiam.
Współczuję Tobie że masz takie spostrzeżenie na
życie;( jest mi już lżej że mimo porażek jesteś
otwarty i posiadasz duży optymizm:)...Pozdrawiam
serdecznie:)
Dzielić się Trzeba sobą! Pozdrawiam!
Ciekawy wiersz.
"A co dac moge to czastke nieba":)Wlasnie !
Pozdrawiam serdecznie+++
Zmienny to jest każdy człowiek... niczym pory roku
bywa ciepły, gorący...
wiersz obietnica...
A tak są kontrasty.