Kopciuszek

- Czy da się tak żyć?
- Da się, oczywiście, że się da. Tylko głuche i mozolne tykanie zegara zlewa szare ściany w poranek czy noc – bez znaczenia, sensu żadnego. Pop autyzm się ze mnie śmieje, kultura też – chyba noszę zbyt ciasne spodnie i widać jakiego jestem wyznania. Nie ma to nic wspólnego z fioletem pod okiem, poręcz mi przywaliła. Co mu powiedziałem?
- Hej, Kopciuszku! Rolę Ci się poj ebały! Miałeś sprzątać podłogę a nie nagie, szare ściany.

autor

nieważny

Dodano: 2009-12-22 14:03:11

Ten wiersz przeczytano 1146 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bajka Klimat Zimny Tematyka Obyczaje

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie