Korzenie

Dla wszystkich zakorzenionych bardziej lub mniej...

Stoisz przed domem, miejscem ci bliskim
Mieszkasz tutaj od czasów kołyski
Jeden, drugi, trzeci, pełno korzeni
Delikatnie podążają wgłąb ziemi.

Przywiązanie - rzecz najważniejsza
Dla innych nic wielkiego, rzecz najlżejsza.
A gdy przywiązenie jest wystarczające
Będzie kierować w to miejsce kojące.

Wyjeżdżasz... korzenie zostają.
I czekają...korzenie czekają...

14 marca 2006...

autor

C.A.F

Dodano: 2006-03-14 17:55:20

Ten wiersz przeczytano 460 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie