Kosmiczny plener

"Kosmiczny plener".
28.11.2020r. sobota 18;45:00

Kosmiczny plener
To nie gehenna.
Ja astronom,
Nie mylić astronauta lub astrolog!

Niech w tym kosmicznym plenerze
Powstanie szkoła przetrwania,
Bo istotnie jest tam jakaś sztuka przetrwania.

Czyli walka!

My Ziemianie,
To kosmici,
Bo wszakże żyjemy w kosmosie,
A więc w plenerze.

No i tak przez żołądek do Europy,
No w zasadzie do serca.
Wszakże nasz organizm
Jest organizmem naczyń połączonych.

Kosmiczny plener
To jedno, a sposób na insekty to drugie.
Tak się składa,
Że mam pomysł na kosmiczny biznes
I czasem nawet otyłość jest korzystna.
Chcecie przykład?
No to go daję- białe niedźwiedzie.

W przyrodzie są różne anomalie,
Lecz najgorsze są płomienie nienawiści.
O tym jeszcze wspomnę,
Ale przy innej okazji.

Kosmiczny plener
To taka przyspieszona ewolucja,
Jaka nam się marzy,
By na nowo zapisać życiorys gwiazdy.
I to tej gwiazdy jak np. Słóńce,
A nie tej z świata celebrytów.

Zarzucicie mi siły wpływowe,
Ale roślinny skansen
To ważna istota.
Tymczasem nawet człowiek
Genetycznie zmodyfikowany
I wzrasta nam
Apetyt na pełne witamin owady.

W głębinach oceanicznych
Istnieją stacjonarne,
Non stop pracujące laboratoria,
Podobne, ale w sposób
O dziwo łatwiejszy powstają
W przestrzeni kosmicznej.

Kosmiczny plener
Mamy już za oknem,
A w poglądach można nawet być singlem.

Jeżeli już sięgasz po myśli
I słowa,
I piszesz komentarz
To dziękuję,
Nawet jeżeli masz
Miłość do hejtowania
To wyżyj się.
Taka nasza literacka rodzina,
Co w ilość i w jakość
Jednocześnie idzie.

Kosmiczny plener
To także my,
Mimo, że ta filozofia
Dla Ciebie jest zbyt abstrakcyjna.

:)

autor

AMOR1988

Napisany: 2020-11-28 Dodano: 2020-11-29 11:09:05

Ten wiersz przeczytano 469 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie