W kosmosie

z cyklu "O kocie w samolocie"

Kto losy Tygryska śledzi,
Wie, że w domu nie siedzi,
Lecz ciągle zwiedza świat,
Od dobrych paru lat.
Dziś pragnął usiąść za sterem
I lecieć helikopterem,
Lecz się pomylił, niestety:
Wsiadł do kosmicznej rakiety!
Szybko silniki odpalił
I się od ziemi oddalił.
Już krąży na orbicie.
Czy w cuda te uwierzycie:
Pasami się przypiąć nie zdążył,
Więc już w powietrzu krąży.
Fruwa, normalnie jak ptak!
Wszak tu ciążenia brak,
Więc kotek lekki jak piórko,
Przygląda się z bliska chmurkom,
Krąży po całej kabinie.
Tak sobie fruwa i płynie.
Już w głowie kotu się kręci,
Więc usiąść w fotel ma chęci,
Chciałby chwilę odpocząć,
Lecz, co ma biedny począć,
Gdy prawo grawitacji,
Mimo tych akrobacji,
Mimo prób kota wielu,
Nie daje usiąść w fotelu.
Biedny kot, blady, siny,
Krąży tak dwie godziny,
Ima się sztuczek wszelkich,
Lecz wciąż ma problem wielki,
Nie może niczego złapać,
Choć ma pazury w łapach.
W końcu kotek z sił opadł
I wpadł w fotel pilota.,
Nawet nie wiedział, jak
Sterem przekręcił tak,
Że bieg rakiety zmienił
I wylądował na Ziemi.

Fojerman

autor

stan09

Napisany: 2010-10-17 Dodano: 2011-10-26 08:49:33

Ten wiersz przeczytano 4015 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Dla dzieci

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie