Kostki lodu
Jak zastrzymać kostki lodu
sypiące się spod powiek
przygniatają
zbolałą duszę
Nie pozwala wstać
ślad Twojej dłoni,
ciąży ołowiem
wspomnienie uśmiechu w Twoich oczach
Pamięć nakarmiona
świeżymi obrazami
drwi z coraz cichszych słów
że muszę zapomnieć
a kostki lodu
szeleszczą z wyższością
Komentarze (2)
Mimo, że bardzo smutny, piękny wiersz. Widać w nim
twoje uczucia- promieniują na odbiorce
Smutek uderzył we mnie, mieszając moje łzy z Twoimi
wspomnieniami... Pada na nas ten sam deszcz...
Pozdrawiam...