KOSZMAR

Za każdym razem kiedy podejmujesz walkę o siebie powraca duma i nadzieja

Nie wiem jakie, kiedy
błędy popełniłam,
zaczęły się kręte drogi, labirynty
i Ciebie zgubiłam.

Poszłaś straszną drogą,
mnie już nie słuchałaś.
Coraz bardziej bez pamięci i bez sensu
na dno się staczałaś.

Rozpacz sięga granic,
nieprzespane noce...
Proszę warcaj, tam jest ciemność, czeluść straszna!
Tam same złe moce!

Tyle wycierpiałaś,
ja z Tobą kochanie,
będę z Tobą zawsze, wszędzie, obojętnie
gdzie i co się stanie.

Możesz na mnie liczyć,
podam zawsze rękę,
lecz Ty musisz sama podjąć trudną walkę,
skończyć tę udrękę.

Tyle modlitw było
i tyle rozpaczy,
ile błędów popełniłam i dlaczego!?
Czy Ty mi wybaczysz?

Znów nadziei iskra,
znów uśmiech na twarzy,
ale nadal nie śpię nocami bo myślę-
kiedy znów się zdarzy?

Wciąż wierzę w Twą siłę,
walkę trzeba wygrać.
Ile razy się powtórzą te koszmary
my musimy wytrwać!

Uda Cisię moje słonko-wiesz o tym.

autor

zoja

Napisany: 2005-02-08 Dodano: 2005-02-08 11:13:42

Ten wiersz przeczytano 519 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie