Koszmar
Siedzi w mej duszy,
zagrzebany głęboko...
Gości się wśród cieni umysłu.
Buduje korytarz lęku.
Wmawia nienawiść do świta.
Koszmar...
Łaknie duszy w świetności,
żąda życia całego.
Krwawi stratą miłości.
Szuka zakamarków odwagi
by bawić się moją słabością.
Koszmar...
Wprowadza ułudny obraz ludzkości.
Prowadzi do złej strony ducha.
Przymierze z diabłem zawiera.
Samotność na przyjaciela wybiera.
A śmierci dać nie chce...
Koszmar...
Komentarze (1)
Wielki ból, samotnośc i rozpacz bije z wiersza-ale
forma wiersza dobra:)