Koszmar dnia

bez telefony jak bez reki to takie prawdziwe

czyli odcięta od świata hmmmmmmm wspołczuje

zabrakło mi w tym tekście poezji

No i wszystko już jasne.

Cała racja.

Strzał w dziesiątkę! Bezradni, kiedy wysiądzie
telefon. Oj przywiązani jesteśmy do swoich
elektronicznych gadżetów!!

Ten wiersz pasowałby do filmu który niedawno oglądałem
o takiej samej tematyce- Pulse.
Mowa o przywiązaniu do technologii, sieci, komórek i o
katastrofie jaka może nastąpić.
Krótko i treściwie choć problem ogromny.

Tak, staliśmy się niewolnikami technologii. Jeśli
chodzi o telefon - to wręcz nie możemy się bez niego
obejść.

Temat na dowcip esemesowy. Wiersza nie widzę :(

Witaj Ewus,wiersz bardzo dobry ,przedstawiles tak
trafnie nasze uzaleznienie ,niczym jak na glodzie
narkoman ,ktory bez swojej dawki nie funkcjonuje
Pozdrawiam!

Tyle pragnienia z telefonicznej rozmowy
,wiersz obrazowo opisuje rzeczywistosc i oczekiwanie

zaskakująca i zarazem zabawna puenta krótko i na temat

To prawda, ta dzisiejsza technologia już nie możemy
bez niej żyć.

Niewolnicy dnia

oby tylko niewolnicy telefonów w kraju Prawa i
Sprawiedliwości, komputerów,
internetów, rakiet bez miłości i przyszłości.
autor Wals

Brawo! Niewolnikami telefonów są już chyba wzyscy bez
wyjątku. To straszne.
Chociaż z początku nie myślałam, że to o telefonie...
Świetna konstrukcja!

I tak się czasami zastanawiam, gdyby nagle wszystko
zniknęło i zostala garstka ludzi, czy ktoś umiałby
rozpalić ogień ?? masz rację, przesłanie wiersza
jednoznaczne - technologia nas ubezwłasnowolnia