KOSZMAR ZYCIA

Dla wszystkich którym ból nie jest obcym zjawiskiem

Jestem koszmarem
własnego umysłu
cierpieniem serca
bez zycia pomysłu

ciemnośći duszy
przekraczam bramy
czekam az czas
wyleczy me rany

oddycham żalem
słonym od łez
sam z samotnoscia
po czasu kres

cierpki pocałunek
składam w otchłani
karmiąc nienawiść
znów pokonany

może miną eony
napędzane żalem
zanim pokocham
tak jak kochałem

autor

Tupak Amaru

Dodano: 2004-09-04 15:10:55

Ten wiersz przeczytano 681 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Mroczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie