Kowale swego losu
Życie - to przejść wolnym, rozważnym krokiem na palcach przez lata, jakie nam dał los, Gustaw Herling-Grudziński
.
Każdy kowalem jest swego losu, przypadek i
głupota czyni go ofiarą,
Człowiek kowalem jest swego losu,
tak powiadają już od pokoleń,
zaś wybór stali - tu nie ma głosu.
W darze wziął życie...wiele przemyśleń!
A rano wszystkim wstaje dzień nowy,
co też przyniesie, a co odmieni,
w geście i słowie czas przebudowy.
Marzeń tak wiele...w porze Jesieni.
Warto więc ścieżkę deptać w mozole,
z dwóch dróg - ta trzecia lepszym wyborem,
podążać z wiatrem, choćby przez pole.
Na scenie życia...każdy aktorem.
Gdy w dni pochmurne smutkiem powieje,
a kropla deszczu złem się wydaje,
myśl godzi ostrzem w serca aleje.
Pragnień tam wiele...ile zostaje?
Niepokój w duszy, raz to już który,
ufając sobie, w przód stawiasz nogę,
odwagi więcej, głowa do góry.
Inni tak mogą...ja też tak mogę!
Z wiekiem zaś pojmie czasu działanie,
co białe z czarnym dotychczas było,
rozmywa szarość. Litości Panie!
Wspomnień bez liku...życie zmieniło!
Gdy braknie sił już, przestaje wierzyć,
obrazy z dawien gdzieś się ukryły,
coś go przygniata, upadł i leży.
W ciemności grobu...przeszłości pyły.
Koniec początkiem, początek końca,
niebo jaśnieje, znów życie budzi,
nowy dzień wstaje czekając słońca.
Toczy się walka... i życie ludzi!
Autor:Halina53
Weisenheim am Berg, 30 maj 2020
. "Los jednemu da aż nadto, a drugiemu wydrze oczy." Przysłowie polskie
Komentarze (33)
...moje zdanie jest nieco inne w tym temacie
...jest los i jest kowal oraz jest los, ale kowalem
nie jest w moim przypadku nie jest człowiek tylko
los...los jest moim kowalem
wiersz ciekawy, dobrze napisany
pozdrawiam Autorkę:))
Bardzo ładny refleksyjny wiersz - tak mówią że sami
jesteśmy kowalami swego losu z tym że nic nie dzieje
się przypadkiem ...
pozdrawiam serdecznie - miłego dnia:-)
Piękny, refleksyjny wiersz, człowiek niejednokrotnie
jest kowalem swego losu, ale ten czasem sprawia figle
i różnie się plecie, pozdrawiam ciepło, w zdrowiu i
uśmiechu miłego dnia.