Kraina

Pozwalam sobie nieraz
zamknąć oczy.
Wyłączyć główny bezpiecznik
świadomości istnienia
i wejść w zupełnie inny świat.
Krok za krokiem,
myśl za myślą
wkroczyć w dolinę
miłości i zrozumienia.
W krainę wiecznej radości
bezgranicznego zaufania.
Do miejsca,
gdzie nia ma siebie,
dumy,
pychy.
Istnieje tam natomiast pokora
prawdziwa niższość
własnej osoby.

W tej krainie
króluje
On.
Wszechmocny Bóg!
Stwórca mnie
i moich wartości.

Jak to dobrze, że
mogę odwiedzać to miejsce.

autor

promyczek 84

Napisany: 2004-08-29 Dodano: 2005-06-01 12:39:56

Ten wiersz przeczytano 538 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Biały Klimat Ciepły Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie