KRAINA ŁAGODNOŚCI
Jak ptak co wolnością się cieszy
skrzydłami swymi wiatr wzrusza
tak ty częstujesz miłością
i serca w nas tkliwe poruszasz.
Wystarczy spojrzeć w twe oczy
potęgi w nich dobroć się rodzi
a chwila spędzona przy tobie
niejedną gorycz osłodzi.
I ręce po głowie głaszczące
choć pracą zmęczone tak były
łzy smutku mi ocierały
dodając potrzebnej tak siły.
A za to że przy mnie wciąż jesteś
gdy śmieję się, smucę, gdy szlocham
dziękuję ci babciu najdroższa
tak bardzo, tak bardzo cię kocham.
Komentarze (9)
uczuciowy. piękny:)
Piekny wiersz sercem pisany
sercem pisana kraina łagodności... ślicznie
Ja zazdroszczę takiej wnuczki/ka, wszak jestem też
babcią, ale moje wnuczki za małe na napisanie takich
pięknych słów.
I ten wiersz jest taki łagodny, a przez to aż czuje
się dobroć Twojej babci! Wzruszyłam się i zrozumiałam,
że chyba nie doceniam swojej...
tak Peo. To oddanie w wierszu, ta miłość bez granic
powodują przyjemnie odrętwienie w sercu, to
ponadczasowe podziękowania, które my wszyscy
powinniśmy recytować naszym babciom, dziadkom. Nawet
gdy Oni już odeszli. Dojrzałe, ciepłe i pełne
wdzięczności. +
Babcia jest ta kraina lagodnosci...chociaz sama jestem
troche rygorystyczna ...musza odpuscic..bardzo ladny i
cieply wiersz.
Bardzo piękny wiersz jest miłością głeboką i oddaną
czułe słowa dla ukochanej Babci na świecie Dobry
wiersz
Zazdroszczę takiej Babci :)