Kraina wspomnień

Dla tych nieszczęśliwych chwil ,by już nigdy nie wróciły.

Przemierzałem krainę cieni...
Przemierzałem bez płomienia nadziei...
By odnaleźć ukojenie,zgubić utrapienie,utracić wspomnienie...
Pod postacią cienia szukałem marzenia...

Marzenia o chwili...
O momencie spełnienia...
Spełnienia pragnienia...
Lecz niebo zapomniało mego imienia...i Ja zapomniałem jego brzmienia...
Tak wiele myśli,tak wiele wspomnień...

Postać człowieka ogranicza,więc przełamałem
ograniczenia i poszybowałem
odnaleść marzenie...
Po tamtej stronie życia,istnienia znalazłem głębie mroku...
Błądząc w ciemności,widzimy własne myśli,sięgamy w głąb siebie...

Tysiące głosów szeptających odpowiedź...
Odpowiedź na pytanie o istotę istnienia...
Nie znalazłem ukojenia...
Wróciły wspomnienia...

Pierwszy wiersz, który wypłynął na szerokie wody, tak dawno temu :)

autor

mysterious_G

Napisany: 2004-10-04 Dodano: 2004-11-06 23:32:46

Ten wiersz przeczytano 632 razy

Oddanych głosów: 22

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie